Hoe zit het met een terminaal zieke die woorden van de dood spreekt versus een in een vergelijkbare ervaring die woorden van leven en goede gezondheid spreekt? Wat als de toekomstige realiteit van de persoon die woorden van de dood spreekt, de dood en het leven is voor degene die het leven spreekt? Dit fenomeen zou worden gezien als een wonder of een goddelijke ingreep. Het is zelfs mogelijk dat er over de overlevende wordt gesproken als een zeldzaam geval en iemand die de kansen verslaat. Door uit te leggen wat er is gebeurd, in dit specifieke scenario zoals hierboven beschreven, worden de woorden die tijdens de ervaring zijn uitgesproken over het hoofd gezien. Vaak is deze informatie onbekend en/of onbewaakt.
Voordat ik verder ga, wil ik graag erkennen dat het feit dat ik me bewust ben van de scenario’s die ik hierboven alleen maar ter overdenking heb aangeboden, niet alle terminaal zieke personen en hun ervaringen vertegenwoordigt.
De kracht van het woord is voor iedereen bekend, kinderen, gezinnen en ouders
Dat gezegd hebbende, ken ik een moeder van 5 kinderen die mij toevertrouwde hoe zij zich voelde tijdens een uitdagende tijd in haar leven. Zij uitte haar afkeer van de dingen die haar kinderen deden en de gevolgen daarvan, die niet alleen het acterende kind, maar ook haar als moeder van een minderjarige kostten. Haar liefdesleven was na een mislukt huwelijk waardeloos. Hoe graag ze ook gelukkig wilde zijn, dat was ze niet en ze beweerde dat ze dat nooit zou zijn zolang de mensen in haar leven de beslissingen bleven nemen die haar negatief beïnvloedden.
Ik heb zelf ook gemerkt dat wat je zegt enorm belangrijk kan zijn
Onlangs ben ik begonnen met een baan waarbij ik me ongemakkelijk voelde op mijn eerste dag. Onmiddellijk overwoog ik om te stoppen tegenover geldelijk overleven. Extra geld was mijn doel, dus ik vroeg om kracht en uithoudingsvermogen om de zoon van de moeilijke winkeleigenaar aan te pakken om verder te kunnen gaan. Mijn gebed werd elke dag verhoord, maar toch bleef ik praten over de eerste gevoelens en de afkeer die ik had voor het werk in deze specifieke omgeving. Tot mijn verbazing nam de zoon van de moeilijke winkelier op een dag dat ik vroeg om kracht en uithoudingsvermogen om de werkdag te overleven, met kracht een container uit mijn handen.
Hoe krachtig het woord kan zijn blijkt wel uit dit verhaal
Op het moment dat ik de ene kant van de container vasthield en hem de andere kant met krachtige trekkracht, gaf ik me over en liet ik los, maar was niet tevreden. Krachtige woorden ontsnapten aan mijn mond bij onze volgende interactie. “Tenzij we als een team werken, grijp nooit iets in mijn handen. Want ik kan niet verantwoordelijk zijn voor mijn reactie”, zei ik alleen luid genoeg om gehoord te worden door hem die achter me stond. Hij draaide en liep weg zonder iets anders tegen me te zeggen. In plaats daarvan hoorde ik hem tegen een manager in de buurt zeggen: “Laat haar klok uit.”